Nieuw-Zeeland Noorder Eiland, Kangaroo Valley en voorbereiden om terug naar NL te gaan!

De afgelopen maand hebben we weer van alles ondernomen. Eind Januari zijn we naar Nieuw-Zeeland geweest om het Noorder Eiland te bekijken en in het  weekend van 11 en 12 Maart hebben we gekampeerd tussen de wombats in Kangaroo Valley. Nieuw-Zeeland was ook erg lekker om even de hitte te ontvluchten. Het was namelijk de warmste zomer ooit hier in Sydney en dat hebben we geweten! Het hoogte punt was een nacht waar het niet kouder werd dan 33 graden!  Gelukkig is het nu weer een beetje aan het afkoelen. In de periode tussen Nieuw- Zeeland en Kangaroo Valley hebben we ook niet stil gezeten, we gaan namelijk over 2 weken Sydney verlaten en daarvoor hebben we nog van alles moeten regelen en vooral veel moeten inpakken…

Het weekend van 26 januari zijn we voor 4 dagen naar Nieuw-Zeeland geweest. Op 26 Januari is Australia day en is iedereen vrij. Het viel dit jaar op een donderdag, dus we hoefden alleen maar de vrijdag vrij te nemen en konden dan mooi een lang weekend weg. 4 dagen is alleen niet heel erg veel, dus we hebben een druk programma. Donderdag ochtend vliegen we naar Auckland, helaas hebben we meer dan een uur vertraging en komen we later aan. Kennelijk waren we niet de enige die die dag naar Auckland wilden vliegen, overal stonden dikke rijen bij de paspoort controles en de douane. Wanneer we eindelijk het land in mogen begint de volgende ellende… We hebben namelijk een auto gehuurd via een bedrijfje dat ons zou oppikken van de airport. Het enige wat wij moesten doen is ze bellen en dan kwamen ze ons ophalen, om ons vervolgens de auto te overhandigen. Wanneer we het nummer bellen krijgen we telkens geen gehoor, irritant! We besluiten een taxi te nemen, maar wanneer we hem vertellen waar we heen moeten zegt de taxi chauffeur, je moet daar en daar heen lopen. Daar zijn busjes die jullie oppikken om jullie vervolgens naar het autoverhuurbedrijf te brengen. Dus wij de taxi weer uit en op zoek naar het busje van ons verhuurbedrijf. We hebben het gevonden, maar hij zit al vol met een of andere Braziliaanse familie die hun hele hebben en houden hebben meegenomen naar Nieuw Zeeland. Dus geen plek voor ons meer. We waren niet de enige, er waren nog 3 mensen die ook niet meer mee konden. Uiteindelijk is er nog plek voor 2 personen in het busje, dus we besluiten dat één van ons mee kan en één van die anderen. Cornelis gaat mee om de auto alvast te fixen en ik pak het volgende busje erachter aan. Dat duurde natuurlijk ook weer een eeuwigheid voordat die er was en wanneer ik eindelijk aan kom bij het verhuurbedrijf blijkt dat de auto die we hebben gehuurd nog niet is teruggebracht. Lekker is dat! We krijgen uiteindelijk een upgrade naar een andere auto met navigatie erin, dat leek ons wel handig. Na inmiddels 3 uur vertraging op te hebben gelopen kunnen we eindelijk richting onze eindbestemming van vandaag, Rotorua. Rotorua is nog ruim 3 uur rijden vanaf Auckland, gelukkig komen we nog net voor het donker aan. Rotorua staat bekend als stinkstad. Dat komt omdat het een actief vulkanisch gebied is en daardoor zwavel vrijkomt. Het stinkt er echt naar rotte eieren. Op de ene plek ruik je het meer als op de andere, maar lekker ruikt het zeker niet. We slapen in één van de vele motelletjes en hebben helaas geen tijd meer om nog wat te ondernemen in de omgeving. We besluiten om lekker uit eten te gaan, we bestellen een fles Nieuw-Zeelandse sauvignon blanc en bedenken waar me morgen allemaal heen willen gaan. Nadat we een plan hebben gemaakt moeten we ook nog een hotel boeken, dat hadden we namelijk nog niet gedaan voor morgen. We vinden een leuk ding met een prachtig uitzicht op Lake Taupo, dat leek ons wel wat.

De volgende ochtend staan we vroeg op. We rijden langs de lokale supermarkt en kopen een ontbijt en wat extra’s voor de rest van de dag. Het wordt een druk programma vandaag. We beginnen met een bezoek aan het Wai-O-Tapu Thermal Wonderland, daarna gaan we naar de Huka Falls en rijden dan via Lake Taupo naar Tongariro National Park. Het eerste wat we doen is langs een geiser, deze geiser wordt opgewekt door er wat zeep in te gooien. Beetje nep natuurlijk, maar anders kunnen ze niet plannen wanneer dat ding water gaat spugen. Dus om stipt half 10 komt er een mannetje met een emmer zeep aangelopen. Hij gooit de emmer zeep als een mentos in een cola fles in de geiser en een paar seconden later begint het water er uit te pruttelen. Ik moet zeggen dat het water best wel een aardige hoogte bereikte en het zag er wel spectaculair uit. Na de geiser gaan we naar het volgende deel van het park, een wandeling langs allerlei vulkanisch actieve dingen. Geen idee hoe ik dat anders moet omschrijven. Het varieerde van pruttelende modder tot aan een gif groen meertje. Bizar wat een rare kleuren er kunnen ontstaan in de natuur. Ook hier hangt weer een enorme zwavel lucht, maar inmiddels raken we er wel aan gewend. Het is een vreemd landschap, rotsachtig, overal pruttelt het en komt er stoom uit de grond. Een van de hoogte punten is  “the Champagne Lake”, een kraak helder meertje met een knal rode aanslag aan de zijkanten. Het water is heet en er komt dus een flinke lading stoom je tegemoet wanneer je er langs loopt. De stoom is warm en voelt gek aan op je huid. Grappig om een keer meegemaakt te hebben. Het andere hoogte punt is het gif groene water van “the Devils Bath”, door allerlei chemische reacties heeft het water deze kleur gekregen. Na zo’n anderhalf uur te hebben rondgelopen hadden we het wel gezien. Er is nog één ding dat we hier kunnen zien, “the Mud Pools”. Dit zijn grote kokend hete modderbaden met pruttelende modder. Om hier te komen moet je een klein stukje rijden, dus we stappen de auto in en rijden er naar toe. Dit was toch wel één van mijn hoogte punten, modder wat echt meters de lucht in pruttelt, heerlijk, vooral het geluid wat je erbij hoort. Na de mudpools hebben we genoeg gezien en rijden we naar de Huka falls. De Huka Falls komen voort uit Lake Taupo. Het is een kolkende 11 meter hoge waterval met knal blauw water wat in een soort stroomversnelling door een smalle doorgang stroomt en uiteindelijk naar beneden gaat als een waterval. Het water stroomt zo hard, (220.000 liter per seconde) dat het in 11 seconden een Olympisch zwembad kan vullen! Onze navigatie in de auto kon alleen niet goed aangeven waar het was. Heb je een upgrade van de auto gekregen, heb je er alsnog niks aan! We besluiten uiteindelijk maar ergens te stoppen bij een bordje wat aangeeft dat je daar naar beneden moet lopen om naar de Huka falls te gaan. Er staat ook op dat je er 20 min over doet. Dat is nog wel te doen dachten we. Dus we parkeren de auto en lopen het pad op. Het is een soort slinger pad wat soort van naar beneden krioelt. We besluiten om een short cut te nemen, maar dat hadden we beter niet kunnen doen. Hierdoor zijn we namelijk de verkeerde kant op gelopen en komen we op één of andere mountainbike track terecht. Dus we lopen terug en nemen geen short cut meer en daar komen we er achter dat we rechtdoor hadden moeten lopen, alleen hadden we dat stuk gemist door de short cut te nemen. Niet zo handig dus. Na nog zo’n 15 minuten lopen komen we eindelijk bij het eindpunt. We zien de waterval, maar niet vanaf de plek dat we hem hadden willen zien. We zijn duidelijk op de verkeerde plek. Je kan namelijk ook naast de waterval staan en over een brug die over het kolkende water heen gaat lopen. We besluiten snel terug te lopen en rijden dan eindelijk de goeie richting op om de waterval ook van dichtbij te kunnen bekijken. Vanaf hier zie je echt goed hoe hard het water stroomt. Ook de kleur van het water is erg mooi, het is kristal helder water. We schieten een paar foto’s een maken wat video beelden en moeten dan snel weer door als we ook nog naar Tongariro National Park willen. Bij het dorpje Lake Taupo stoppen we voor een snelle lunch en rijden dan om het meer heen richting Tongariro. Het gebied Tongariro bestaat uit 3 bergen wat tevens ook actieve vulkanen zijn, Mount Ruapehu, Ngauruhoe en Tongariro. Mount Ruapehu wordt ook gebruikt als ski gebied in de winter. Het is één van de meest bezochten gebieden van het Noorder Eiland. De route er naar toe is prachtig. We hebben geluk met het weer en kunnen de bergen goed zien liggen. We rijden eerst naar het informatie centrum om te kijken wat voor wandelingen we allemaal kunnen doen. We besluiten uiteindelijk 2 korte wandelingen te doen. Want zo veel tijd hadden we niet meer en na alle andere activiteiten die we vandaag al hebben ondernomen wat dat ook wel prima. De eerste wandeling is een stuk de berg op, waar je dan een mooi uitzicht hebt over de vallei en op de Ngauruhoe vulkaan. Ook kunnen we hier een Kiwi tegen komen, maar die kans is erg klein. We lopen de berg op en het uitzicht is inderdaad prachtig. We genieten vooral ook van de frisse lucht die we al geen weken meer gevoeld en ingeademd hebben in Sydney. Natuurlijk moeten er ook een paar foto’s worden genomen en daarna lopen we weer terug naar beneden. We komen er achter dat je ook nog hoger de berg op kan rijden naar het skigebied van Ruapehu. Dat willen we ook nog wel zien. Op de berg zelf valt niet zo veel te beleven, maar wederom is het uitzicht schitterend. Overal ligt versteende lava en het lijkt een beetje op een maanlandschap. Geen groen te bekennen boven op de berg. De laatste wandeling van vandaag is naar een klein watervalletje waar ook een deel van Lord of the Rings is opgenomen, de Tawhai Falls. Het is de plek waar Gollum altijd zit te vissen. Nou zijn wij geen Lord of the Rings fans, maar toch grappig om het gezien te hebben. Het was een mooi klein watervalletje. Genoeg gedaan voor vandaag, tijd om naar ons hotel te gaan. Wanneer we daar aankomen moeten we een smal pad afrijden naar beneden en komen bij een groot houten huis uit. Het blijkt een oude yoga meditatie tent te zijn. Het was pas net overgenomen door een man die er een hostel van heeft gemaakt. Alles is gemaakt van hout en we slapen op een meditatie bed. Het uitzicht is overigens prachtig. Je kijkt uit over de vallei en je ziet Lake Taupo liggen. Er is een grote keuken waar je je eigen eten kan bereiden. We hebben een erg bijzonder drie gangen menu gehaald van de supermarkt. We hebben een diepvries lasagne als voorgerecht, een pizza als hoofdgerecht en een sausage roll als desert gedeeld met z’n tweeën en natuurlijk een fles Nieuw-Zeelandse sauvignon blanc. Daarna duiken we vroeg ons bed in, want morgen moeten we weer terug naar Auckland rijden.

De volgende ochtend ben ik al vroeg wakker en heb een gebroken rug. De meditatie bedden waren niet echt gemaakt om lang op te liggen. Ik besluit om op het terras buiten maar naar de zonsopgang te gaan kijken en dat was zeker geen straf. Overal hoorde je vogeltjes fluiten en met geen wolkje aan de lucht was het een schitterende zonsopgang. Het was lekker koud en zo’n frisse lucht had ik al sinds tijden niet meer ingeademd. Heerlijk! In Sydney is het namelijk al weken als of je in een tropische planten kas woont. Cornelis is ook al vroeg wakker en we starten de dag met een zelf gemaakt ontbijtje op het terras. Tijdens het ontbijt bedenken we wat we vandaag allemaal willen doen. Het is ruim 4 uur rijden terug naar Auckland, dus we willen eigenlijk tussendoor nog ergens stoppen. We besluiten om een wandeling te gaan doen bij Mount Maungatautari en daarna een groot deel van de middag aan Auckland zelf te gaan besteden. Mount Maungatautari is een beschermd stuk oud regenwoud. Nieuw-Zeeland Noorder eiland zag er oorspronkelijk zo uit, maar ze hebben vanwege de akkerbouw alles gekapt. In dit beschermde gebied leeft de Kaka, een met uitsterven bedreigde papagaai soort die alleen in Nieuw-Zeeland leeft. Dat leek ons wel een mooie kans om die te gaan spotten. Na zo’n 2,5 uur rijden komen we aan bij het natuur park. We moeten een klein bedrag aan entree betalen en mogen dan naar binnen. Er schijnen hier veel vogels te zitten en dat vinden wij als dieren liefhebbers natuurlijk leuk om te horen. Het woud zelf is overigens ook erg mooi, toren hoge bomen met heel veel groen. We hebben geluk want ergens in het midden van het park vinden we een aantal Kaka’s. Het is een soort bruin groen roodkleurige papagaai. Een mooie vogel en we hebben hem goed weten vast te leggen. Verder zien we nog een ijsvogel, altijd een favorietje van ons en nog een aantal andere kleine vogeltjes waarvan ik de naam niet weet. Na onze wandeling eten en drinken we wat en stappen de auto weer in. 2 uur later komen we aan in Auckland. Het is inmiddels een uurtje of 3 en besluiten we de stad te gaan verkennen. Auckland heeft wel wat van Sydney, ook een tv tower, een harbour, ferry’s en het ligt ook aan de kust. Het is alleen allemaal net een tikkeltje minder mooi. We lopen een rondje door het centrum en pakken de ferry naar de wijk Devonpot, een wijk met allemaal restaurantjes en mooie huizen aan het water. Op de ferry heb je een mooie view over de stad. Na een uurtje te hebben rondgekeken in de wijk en lekker een ijsje te hebben gegeten pakken we de ferry weer terug. We eten nog wat in het centrum en lopen daarna terug naar ons hotel. Het waren 2 drukke dagen met veel nieuwe indrukken en heen en weer gerace, dus we gaan lekker vroeg ons bed in.

De volgende dag vliegen we om 5 uur weer terug naar Sydney. We hebben dus nog de ochtend en een klein deel van de middag om in Auckland te besteden. We halen een “breaky” bij een super goeie bagel tent en besluiten daarna om nog naar de Auckland Zoo te gaan. We wilden nu wel eens die Kiwi in het echt zien. Het is een vrij grote dierentuin met veel dieren. Ook hebben ze een speciaal Nieuw-Zeeland gedeelte, daar komen we natuurlijk voor. We zien wederom de Kaka en de Kea papagaaien. De Kea hadden we vorig jaar al gezien op Zuider-Eiland. Ze hebben ook pinguïns en fur seals, die we ook al hebben gezien. Gelukkig hebben ze ook een verblijf met Kiwi’s! Leuk om die beesten toch nog in het echt te hebben gezien. Ze zijn eigenlijk groter dan ik dacht, ongeveer 40cm  denk ik. Na de dierentuin is het tijd om weer terug naar Sydney te vliegen. We brengen onze auto terug, dat ging een stuk soepeler als op de heen weg. We kunnen meteen het busje instappen die ons naar de airport brengt. We vliegen terug met een Emirates A380, daar heeft Cornelis zich al maanden op verheugd. Ik moet zeggen dat het een erg comfortabel vlucht was, lekker op een eigen scherm films kunnen kijken en genoeg beenruimte!

De weken tussen onze twee trips in hebben we het erg druk gehad met dingen regelen. Werk inlichten dat we weg gaan. Dingen opzeggen, open dag van ons huis, afscheidsetentjes en tussendoor ben ik ook nog jarig geweest. Ons huis was binnen 3 dagen alweer verhuurd! Voor 100 dollar meer per week dan dat wij altijd betaald hebben, en dat was al veel geld voor een huis met schimmel en overal gaten en kieren! De huizenmarkt is hier, net als in Amsterdam, ook gek geworden. Maar goed, wij zijn blij dat we niet elke week mensen over de vloer krijgen om ons huis te bezichtigen. De nieuwe bewoners willen ook spullen van ons overnemen, dus dat is wel handig. Verder hebben we 2 weken geleden nog Mardi Gras gevierd met onze Nederlandse vrienden. Mardi Gras is de Gaypride van Sydney, was erg gezellig. De afgelopen 2 weken heb ik ook de ouders van alle kinderen ingelicht dat we weer terug gaan naar Nederland. Ze vinden het allemaal erg jammer dat ik weg ga. Dat doet mij natuurlijk goed om te horen. Ik ga het werk hier ook wel missen, had het erg naar m’n zin.

Het weekend van 11 en 12 maart zijn we nog één keer gaan kamperen. We hebben van te voren wel goed het weer gecheckt, want kamperen in de regen daar beginnen we niet meer aan. Het weer ziet er goed uit, dus we kunnen eindelijk naar Kangaroo Valley, iets wat al een lange tijd op ons lijstje stond. De reden waarom we daar heen willen is dat daar wombats leven. Als je meer dan ander half jaar in Australië hebt gewoond, moet je die natuurlijk wel in het wilt gezien hebben. Tevens is het Kangaroo Valley een mooie omgeving met watervallen, schattige dorpjes en zoals de naam al zegt een grote groene vallei. We vertrekken zaterdag ochtend vroeg zodat we nog wat aan de dag hebben. Het is zo’n 2 uur rijden dus rond een uur of 12 zijn we in de Kangaroo Valley. We gaan eerst een wandeling doen bij Fitzroy Falls. Het heeft de afgelopen 3 weken veel geregend, dus er was een grote waterval te zien. Het is een waterval die 80 meter naar beneden de vallei in stroomt. Zeker de moeite waard om even gezien te hebben. Na de waterval rijden we naar de Kangaroo Valley Pie-shop. Volgens onze vriend Diederick kan je daar de beste “Pie” van de wereld eten en volgens de shop zelf ook. Dat wilden we natuurlijk maar al te graag een keer proberen. Ik moet zeggen dat hij inderdaad erg lekker was en kan zeggen dat het de lekkerste pie was die ik hier heb gegeten. Dat zijn er alleen niet erg veel, ben niet zo’n pie fan. We vervolgen onze trip naar het dorp Kangaroo Valley zelf. Het is een schattig klein dorpje. We slaan wat boodschappen in voor op de camping en halen een fles wijn van een lokale winery. Tijd om naar de Bendeela Camping te gaan. Op de camping waar we gaan kamperen schijnen veel wombats te wonen. Wombats zijn alleen nachtdieren dus daar moeten we nog even op wachten. Het is lekker weer, dus we zoeken een goeie plek redelijk dichtbij het wc hok uit en beginnen met het opzetten van de tent. Dat ging allemaal vrij soepel en snel. Wanneer alles net staat zegt Cornelis ineens, “huh kijk er zit hier een gat in de grond met een beest er in.” Dus ik kom kijken en herken het hol, het is het hol van een spin. En waarschijnlijk niet zo maar een spin, nee de dodelijkste spin op aarde! De Sydney funnelweb spider. We schijnen met een zaklamp in het hol en ja hoor, daar zit ie dan, de sydney funnelweb spider op een met afstand waar wij net onze tent hebben opgezet, waar wij met onze blote voeten door het gras hebben gelopen! God zij dank komen we er nu achter, maar onze tent kan daar dus niet blijven staan. Dachten we net klaar te zijn konden we weer van voor af aan beginnen. We verplaatsen de tent, ploffen in onze klapstoelen en lachen nog een keer om het feit dat die spin daar zit en dat we die dus nu ook in het echt hebben gezien. Rond een uur of 5 gaan we ons eerste rondje over de camping lopen op zoek naar wombats. Het stikt hier van de wombat bunkers. Ze wonen namelijk in een hol onder de grond. We lopen eerst naar de ingang van de camping om te melden dat die spin daar zit, maar dat interesseerde ze niet zo veel, raar! Daarna lopen we langs het water, er stroomt namelijk een rivier langs de camping, naar de andere kant van de camping. Onderweg komen we gewoon al een wombat tegen. Deze was er al vroeg bij en wij blij dat we er in ieder geval al 1 gezien hebben. Na de wandeling starten we met een borrel bij de tent. Lekker een stukje brood met een witte schimmel kaas en een plastic bekertje wijn uit de regio. Wanneer de zon onder begint te gaan lopen we weer richting de plek waar we de wombat zagen. Inmiddels zitten er 3 wombats! Het lijkt op een familie een moeder, vader en een baby. En naar mate de zon verder onder ging hoe meer wombats er tevoorschijn kwamen. Het meest schattige was een moeder met echt nog een kleine baby die over de camping aan het rennen waren. Het stikt hier van de wombats! Missie geslaagd, haha. Tevreden lopen we terug naar de tent om onze camping maaltijd te gaan eten en het laatste beetje wijn op te drinken. Inmiddels lopen de wombats ook voor de tent langs. Grappig om te zien. Dan is het tijd om naar bed te gaan. Cornelis heeft een goed matje gekocht tijdens onze vorige kampeer trip, maar ik lig letterlijk op de grond. Dat word een helse nacht. Eerst wordt ik wakker gehouden door alle mensen die nog tot laat aan de borrel zijn op de camping en daarna hoor ik rond een uur of 2 ’s nachts een wombat naast m’n hoofd gras eten. Die heeft daar tot 5 uur denk ik ongeveer gezeten, moet je ook een keer meegemaakt hebben, haha. Ik denk dat ik daarna nog zo’n anderhalf uur heb geslapen en toen alweer wakker werd gemaakt door lachende kookaburra’s. Tijd om op te staan, wanneer ik de tent open doe is het één en al mist. Dat betekent dus dat alles nat is en het niet echt weer is om lekker te gaan ontbijten. We besluiten om maar met de auto naar het dorp te rijden om daar en ontbijtje te gaan eten en daarna nog naar een grote dam te rijden. Hopelijk schijnt dan als we terug zijn de zon weer en is onze tent droog. De weg naar de dam is een gebied met wildlife en we komen dan ook nog een wombat tegen en 2 wallaby’s van een soort die we nog niet eerder hadden gezien. De dam zelf was ook best indrukwekkend, het water stroomde er namelijk overheen waardoor het een soort grote brede waterval leek. Hadden we nog nooit eerder gezien. Inmiddels was de zon ook alweer gaan schijnen en wanneer we aankomen bij de camping is de tent droog. We breken de tent af en gaan weer terug richting Sydney. Onderweg stoppen we nog in een stadje om wat te lunchen en rond een uur of 4 zijn we weer terug in Sydney. Het was een geslaagd weekend

.

De afgelopen week hebben we al onze spullen die we naar Nederland willen meenemen moeten inpakken. Van de week zijn de verhuizers geweest. Ze waren met z’n tweeën. Het waren echt twee van die Australische doorpakkers, breed, tattoo’s en omdat het weer eens 29 graden was liepen ze met ontbloot boven lichaam alles heen en weer te sjouwen haha.  Binnen 3 uur hadden ze alles ingepakt in dozen, bed uit elkaar geschroefd en alles de vrachtwagen in getild! Ik stond er echt van te kijken hoe snel ze dat deden. Ze gingen zo snel dat ik geen idee heb wat waar in zit. Verassing als we de dozen weer mogen uitpakken. We leven dus nu in een leeg huis. Gelukkig hebben we nog een bed, een bank, koelkast, wasmachine en tv. Dus daar redden we het wel mee. Aankomend weekend gaan we nog naar de Formule 1 kijken in Melbourne en dan begint onze laatste week in Sydney! Dat zal wel een rare week worden wetende dat je hier voorlopig niet meer terug gaat komen. Afscheid nemen van onze vrienden hier, van alle kindjes en afscheid nemen van Lachlan, het jongetje wat ik begeleid. Maar gelukkig hebben we daarna heel veel leuke dingen op het programma staan. We hebben namelijk 2 maanden vakantie!!! We beginnen dit weekend met de formule 1 in Melbourne. Even Max Verstappen aanmoedigen. Daarna vliegen we 3 April naar Perth om daar twee weken de West Coast te bekijken en vliegen dan van Perth naar Amsterdam. Daar gaan we op familie bezoek en vieren we Koningsdag en daarna gaan we nog een als klap op de vuurpijl 3 weken op avontuur in Brazilië!