De eerste week

"De eerste week"

De afgelopen weken heb ik meerdere malen gedacht; waar ben ik in hemelsnaam aan begonnen! Het was een achtbaan van emoties. Afscheid nemen, huis leeghalen, spullen weggooien (waar ik dus helemaal niet goed in ben), nog meer afscheid nemen, alles wat we mee willen nemen in dozen stoppen en dat allemaal in 1 dag, slapen in een of ander hok in het IBIS budget hotel bij Schiphol en vervolgens nog een keer afscheid nemen op Schiphol. Totaal gesloopt mogen we dan ook nog even 22 uur in een vliegtuig zitten, fijn! Ik heb wel eerder ver gevlogen, maar 22 uur in een vliegtuig, daar zag ik als een berg tegen op.

De eerste uren gingen op zich snel voorbij, filmpje kijken en wat eten, nog een film kijken en dan denk je hoe lang zijn we eigenlijk al onderweg. Nog maar 5 uur… nog 17 te gaan dus… De volgende uren lijken eeuwig te duren en na 6 films kijken was ik daar ook wel klaar mee, dan maar proberen te slapen, lukt ook niet. Het enige wat ik nog kon doen was wachten en geduld hebben tot we in Singapore zijn. Een uur voordat we landen blijkt dat we vertraging hebben opgelopen, waardoor we een sprint moeten trekken om onze aansluitende vlucht te kunnen halen. Rennend door de gangen van Singapore airport halen we de Skytrain richting onze gate en hebben we de aansluitende vlucht gehaald! Thank god! Op naar de volgende 8 uur vliegen… Inmiddels is het voor ons gevoel 2 uur ’s nachts en begin ik toch wat moe te worden. Ik besluit weer een film aan te zetten waarna ik al na geloof 5 minuten eindelijk in slaap val en 4 uur later weer wakker wordt. We zijn er bijna!

Eindelijk, we zijn er! Het rare is dat als je er eenmaal bent, je de vlucht ook al soort van vergeten bent. Nu hopen dat al onze spullen er zijn en dat we het land in komen. Na meerdere malen het programma “border security” te hebben gezien ben ik er toch een beetje bang voor dat ik alles uit mijn tassen moet gaan halen! Het tegendeel bleek waar te zijn, we konden gewoon zo doorlopen! Niks geen controles, scans, extreme douanes en drugshonden. Sterker nog, het was er helemaal uitgestorven, geen mens te bekennen, alleen onze vlucht. Al onze spullen zijn er en we kunnen richting hotel.

Het is hier nu 5 uur in de middag, voor ons gevoel dus 9 uur in de ochtend. We besluiten nog maar een klein rondje te lopen richting het Opera House, wat zo’n 10 minuten lopen van ons hotel af ligt. Best raar dat je dat ding nu in het echt ziet, terwijl hij je al zo bekend is van plaatjes en tv. Het voelt daardoor ook wel als een soort van thuis.

De volgende dagen storten we ons met een giga jetlag op het vinden van een huis. We bezoeken de eerste dagen meerdere wijken rondom Sydney CBD die ons wel leuk lijken om te gaan wonen. Na 2 dagen lopen, slenteren en zoeken hebben we besloten dat we willen wonen in Balmain. Afgelopen weekend hebben we daar huizen kunnen bezichtigen.We hebben 2 huizen op het oog, maar zijn niet de enige geïnteresseerden, hopelijk krijgen we in ieder geval 1 huis toegewezen!

Na 3 dagen lopen door wijken die heuvel op heuvel af gaan en een jetlag zijn onze benen redelijk kapot. Vandaag staat er dan ook geen huizen en wijken kijken op het programma! We gaan onze dierentuin bezoekjes over de wereld uitbreiden en gaan naar Taronga Zoo. Vanuit hier heb je een super mooi uitzicht over de stad. Het is leuk om te zien wat voor andere dieren je hier tegen kan komen. Mijn favorieten zijn de wombat, koala en de mieren egel. Hopelijk komen we die ook nog een keer in het wild tegen!

Maandag is Cornelis begonnen met werken en moet ik mezelf voor het eerst gaan vermaken in m’n eentje. Ik besluit de stad te gaan verkennen en een wandeling te maken door de Botanical Garden. Na een lange wandeling ga ik even zitten in het gras in de zon, er komen een stuk of zes kaketoes naar me toe, waarvan 1 zo brutaal is dat ie mijn slipper de hele tijd wil opeten. Best grappig, die kom je niet tegen in het Oosterpark! ’s Avonds komt Cornelis thuis met het goeie nieuws dat er één huis aan ons is toegewezen! Vanaf volgende week woensdag kunnen we er in. De eerste stap van een nieuw leven Down Under is gezet, we kunnen ons eigen plekje gaan creëren. Heb er nu al zin in, weg uit deze sfeerloze hotel kamer, op naar een nieuw begin!