Great Ocean Road en Kamperen met Koala’s

Het houdt maar niet op met de mooie tripjes! Anderhalve week nadat we terug uit Nieuw Zeeland zijn gekomen stappen we alweer het vliegtuig in richting Melbourne Avalon. Vanaf daar hebben we een auto gehuurd om via de Great Ocean Road naar de Bimbi Koala Camping te komen. De Great Ocean Road is een slinger weg van 240 kilometer langs de zuidkust van Australië. De Bimbi Camping ligt ongeveer halverwege deze weg. De Great Ocean Road staat bekend om zijn mooie uitzichtpunten, eucalyptus bossen, watervallen en natuurlijk de weg die letterlijk langs de kust loopt. Verder is dit een van enige plekken in Australië waar je gemakkelijk Koala’s kan spotten.

Wanneer we aankomen in Avalon kunnen we meteen de auto in die letterlijk voor de deur staat geparkeerd! Ideaal. We rijden eerst even langs een grote supermarkt om wat eten en drinken in te slaan, want op die camping zou wel niet veel te krijgen zijn. We zouden eigenlijk in een Camping pot overnachten, een klein hutje bedekt met golfplaat met 2 bedden erin. Dat is leuk als het mooi weer is en de zon schijnt, maar niet als het de hele nacht regent. Dus voor de zekerheid checkten we het weer maar even en het bleek de hele avond en nacht keihard te gaan stormen. We besloten daarom maar om de camping te bellen of er ook nog een cabin beschikbaar was en dat was gelukkig zo. Na de boodschappen rijden we de Great Ocean Road op en maken we een tussenstop bij Kennett River. Hier schijnen veel Koala’s te zitten. Het eerste wat we zien zijn veel papagaaien! Onder een boom staan een aantal mensen met graan in hun handen waar die beesten op af komen. Wij kregen ook wat graan en binnen 10 seconden zaten de papagaaien ook op onze handen en op Cornelis zijn hoofd, haha! Doordat we zo druk met de papagaaien waren vergaten we helemaal om ook naar Koala’s te kijken. Blijkt daar gewoon 1 rechts boven ons hoofd op zo’n 4 meter hoog in een boom te zitten. Hij slaapt, maar is wel heel schattig. We lopen nog een stukje verder de camping op om te kijken of we nog meer Koala’s kunnen vinden. Uiteindelijk komen we nog een stuk of 6 tegen, helaas zitten ze hoog in de boom en zijn ze niet heel erg actief. Hopelijk is dat op onze Bimbi Camping beter. Maar we hebben in ieder geval al wilde Koala’s gezien.

We stappen weer de auto in en rijden door naar een wat groter plaatsje om te gaan lunchen en rijden daarna door naar de camping. Vlak voordat we bij de camping aankomen rijden we door een dik eucalyptus bos waar her en der wat koala’s hoog in de bomen zitten.  Een stukje verder op een hoek van de weg zitten er zelfs een stuk of 10 Koala’s! Eentje zit super dichtbij en is zelfs wakker en er zit ook een kleintje met zijn moeder in een iets hogere boom. De Koala die dichtbij zit ziet er echt als een sulletje uit. Daarom vind ik ze ook zo leuk, ze kijken zo onnozel uit hun ogen en zijn super traag. Verder zitten er ook een nog 2 Gang-Gang Cockatoos in een bosje besjes te eten. Deze Cockatoo heeft een knalroze kop met een grijs lichaam, een super mooie vogel! Nadat we genoeg mooie kiekjes van de Koala’s en de Cockatoos hadden gemaakt rijden we de camping op. Bij het inchecken vraagt de eigenaar of we misschien ook interesse hebben in een nog luxere cabin met een eigen douche en wc voor maar 20 dollar meer ipv 60 dollar meer. Dat wilde we natuurlijk wel! Het was een super mooie cabin met uitzicht op een open heuvelige vlakte waar de paarden rond huppelden, de gala’s (ook een soort kaketoe) rondvlogen en een boom met Koala’s er in. Het was er prachtig en de zon scheen ook nog steeds. We laden onze spullen uit en besluiten een kleine wandeling te doen rondom de camping. We belandden uiteindelijk op een bird-track, dat leek ons wel wat. We lopen een stuk en komen dan bij een splitsing waar ze we eens heen gaan… Dan kijk ik naar de grond en zie ik daar gewoon een mega slang op zo’n 30cm van mijn blote voeten in slippers liggen! Ik tik Cornelis aan en zeg moet je daar kijken, daar ligt gewoon een dikke slang! Voordat we überhaupt in paniek konden raken nam de slang de benen en ging er vandoor. Thank god! We hebben nog gekeken of we hem konden vinden, maar hebben niks meer gezien. Er spoken dan toch wel even nare scenario’s door je hoofd heen. Wat zou er gebeurd zijn als je met je slippertjes op dat beest was gaan staan, wat voor slang is het überhaupt en zou die giftig zijn geweest. Helaas hebben we er geen foto van kunnen maken, maar we weten allebei maar al te goed hoe die er uit zag. Misschien toch niet echt handig om op slippers zo’n pad te gaan lopen. Gelukkig is het goed afgelopen. Als twee gespannen idioten lopen we nog een stukje verder en scannen elk grassprietje en stukje pad wat we tegen komen. Er was niet veel meer te zie, dus besloten we maar terug te gaan en te vragen wat voor slang het was. De vrouw van de camping gaf aan dat er hier meerdere soorten zitten en dat ze zelf in 10 jaar nog nooit een slang had gezien hier. Het bleek een Tiger Snake te zijn, eentje die op zich niet dodelijk is voor een volwassene, maar je wel goed lam kan leggen! We bekijken nog wat actieve Koala’s in de bomen op de camping zelf en gaan dan weer richting onze cabin om te zelf eten te koken. Na het eten begint het inderdaad keihard te regenen en stormen en zijn we maar al te blij met onze luxe cabin! Het schijnt dat Koala’s ’s nachts krijsen als speenvarkentjes. Ik heb het 1 keer gehoord, meer niet. Ik denk dat de Koala’s zich ook in de bomen verstopt hadden voor de regen, als ze überhaupt nog in de boom zitten. Het waaide namelijk zo hard, dat ik het niet gek zou vinden dat die beesten zo de boom uit werden geblazen door de wind.

’s Ochtends regent het nog steeds dus besluiten we maar vroeg weer in de auto te stappen, misschien dat het weer onderweg wel beter is en eigenlijk willen we nog wel wat kangoeroes spotten. Als we net van de camping wegrijden zit er een Koala op een lage tak aan de zijkant van de weg. Hij is helemaal zeiknat geregend in elkaar gekropen. Toen had ik toch wel even medelijden met hem. We stoppen onderweg nog even bij een informatie centrumpje en besluiten langs een grote waterval te gaan en daarna naar een parkje te rijden waar kangoeroes zouden moeten zitten. Inmiddels is de zon ook weer gaan schijnen en beloofd het toch nog een mooie dag te gaan worden. Onze eerste stop zijn de Erskine Falls. Onderweg daar naar toe komen we nog een echidna (mieren egel) tegen die langs de kan van de weg liep. Die stond ook nog op ons lijstje van dieren die we in het wild wilden zien, kunnen we ook weer afstrepen. Het zijn grappige beestjes en lijken op een soort mini stekelvarken met een spits langwerpig snuitje waar een smal lang dun tongetje uitkomt om mieren mee op te eten. We maken een foto van hem en gaan weer door. Bij de waterval zijn we helaas niet de enige. Het is wel een mooie waterval midden in een tropisch bos. Het is allemaal super mooi groen en het water kraak helder. Na de waterval eten we nog wat in het plaatsje Lorne en spotten daar zelfs nog 2 Black Cockatoos! Deze zijn best zeldzaam en zie je niet vaak. Het gaat dus goed met het dieren spotten vandaag, hopelijk vinden we ook nog een aantal kangoeroes. We rijden eerst naar een golfbaan, daar stikt het van de kangoeroes, maar ook van de mensen die aan het golfen zijn. Dus hebben we ze maar even kort vanaf de zijkant bekeken en zijn daarna verder gegaan naar dat andere park. Daar hadden we niet heel veel tijd meer over, dus zijn we maar met de auto wat rond gaan rijden daar. Uiteindelijk vinden we een groepje kangoeroes met 1 mega groot mannetje die net zo groot is als ik zelf. Gelukkig zitten ze achter een soort hek op een vlakte en staan wij hier veilig. Hij is ook mega gespierd en ligt er letterlijk bij als een fotomodel. Daarna hopt ie nog wat achter de vrouwtjes aan en kunnen wij zijn hoe groot dat beest werkelijk wel niet is. De Kangoeroe missie is dus ook geslaagd en we kunnen met een voldaan gevoel weer terug naar huis.

De komende weken stond er gelukkig niet al te veel op het programma. We hebben het allebei druk met werk en ik moest een aantal trainingen doen. Ik heb inmiddels mijn Australische EHBO diploma gehaald en weet nu hoe ik slangen en spinnenbeten moet verbinden. Best grappig, dat leer je in Nederland namelijk niet. Verder heb ik een nieuw baantje binnen het centrum waar ik nu ook al werk. Ik ga 3 dagen 5 uur per dag een kindje van 2,5 met het Prader Willi Syndroom begeleiden in de klas. Komen mijn Fysio skills ook nog van pas!  

Afgelopen zondag zijn Thijs en Irene( 2 vrienden uit Nederland )ook aangekomen in Sydney, waarmee we 2 gezellige dagen hebben gehad. Inmiddels zijn zij weer vertrokken met een camper richting Cairns, waar wij hun over 2 weken weer gaan opzoeken. Daar gaan we samen de Daintree Jungle in en de onderwater wereld van de Great Barrier Reef bekijken!