Wildlife in Sydney en werken met kleuters

De afgelopen weken ben ik begonnen met zoeken naar een baan. Mijn pijlen zijn gericht op een baan als casual worker in de “child day care”. Ik ben begonnen met mijn CV langs te brengen bij een soort kleuter school hier in de buurt. De volgende dag wilde ik langs andere scholen gaan, helaas heb ik dat niet kunnen doen. Tijdens mijn 2e zomer avond hockey competitie heb ik mijn knie verdraaid. Mijn onderbeen bleef staan en de rest ging naar voren. Gelukkig heb ik geen knak of kraak geluid gehoord, dus het zou wel niet te ernstig zijn. Fysiotherapeutisch gezien heb ik ook geen slotklachten gehad, dus dan zou mijn meniscus in principe nog in orde moeten zijn. De volgende dag was mijn knie toch wel redelijk opgezwollen, dus heb ik maar 2 dagen met mijn been omhoog op de bank gelegen en een afspraak bij de fysio gemaakt. Conclusie 1e graad opgerekte kniebanden, die diagnose had ik zelf ook al gesteld, maar helaas kan ik mijn eigen knie niet testen. De komende weken dus even rustig aan doen en helaas even geen hockey.

Door al dat gedoe met mijn knie, was ik al bijna vergeten dat ik bezig was met het zoeken naar een baan. Ik dacht met die ene CV die ik had ingeleverd er wel niets uit zou komen. Totdat ik vrijdag ochtend werd gebeld of ik kon komen werken. Meteen! Helaas moest ik naar de Fysio en dat was nu toch wel even belangrijker, maar ze zou me aan het einde van de dag weer contacten voor de komende week. Rond een uur of 4 kreeg ik een bericht of ik komende week kon werken, 4 dagen van 9.30 tot 17.45 uur. Top dus, heb meteen ja gezegd. Heb geen idee wat ik moet doen, maar de eerste stap richting een baantje hier is gezet!

In het weekend zijn we dit even gaan vieren met een vrijdag middag borrel en een paar leuke tripjes. Op zaterdag zijn we naar Featherdale geweest, een kleine dierentuin met alleen maar Australische dieren. Een soort hands-on dierentuin. Je kon hier namelijk super dichtbij de dieren komen en de meeste ook gewoon aanraken. Er was ook een mogelijkheid om de dieren te voeren. Voor 1 dollar kon je een ijsbakje met gedroogd gras/hooi kopen. Nou waren we niet de enige die daar rondliepen dus de meeste beesten hadden al genoeg droog gras gehad, maar een ijsbakje kon er nog wel in. Totdat we aan het einde van het park een paar grote grijze kangoeroes tegen kwamen. Die hadden nog wel zin in wat. Eerst liepen we langs een verblijf met een soort van Arnold Schwarznegger kangoeroe, die kon zo meespelen in de terminator. Hij lustte ook wel een lekker ijsbakje met gras. Gelukkig zat hij achter een hek, anders had ik waarschijnlijk een hoek gekregen. Toen ik mijn bakje richting zijn mond toereikte nam hij een flinke hap en weg bakje! Alleen de onderkant was nog over. Gelukkig had Cornelis nog een bakje droog gras over en konden we de andere kangoeroes die niet achter een hek zaten ook nog wat te eten geven. We werden meteen vrienden met een grijze kangoeroe, hebben wat selfies met hem genomen en met een tevreden gevoel konden we het park weer verlaten. We hebben de kangoeroes nu van dichtbij meegemaakt, weliswaar semiwild, maar het was toch leuk. Aankomend weekend gaan we opzoek naar de wilde kangoeroes, ik ben benieuwd!

Op zondag zijn we naar Centennial Park gegaan. Dit is een groot park midden in Sydney. Het park heeft meerdere pooltjes en een moeras. Dit moeras is de woonplaats van duizenden vleerhonden, die letterlijk als kerstballen in de bomen hangen. Vleerhonden zijn de grootste vleermuizen die er zijn, echt mini batmannetjes. Zeker de moeite waard om een keer gezien te hebben. Verder  leven er in de pooltjes pelikanen, zwarte zwanen, rare eendjes en super veel mega vissen die je geregeld uit het water omhoog ziet springen! Al deze dieren zijn inmiddels gewend dat er mensen komen die ze wat te eten geven. Een soort eendjes voeren maar dan spectaculairder. Wanneer er mensen met een zak brood aan wal staan de zwaaien, komen de pelikanen er meteen aangevlogen. Pelikanen zijn best grote vogels eigenlijk en ze hebben een soort clownsgezicht. Ik vind ze grappig en het zijn mooie beesten. Alle andere vogels zaten er al. Ook de vissen lusten wel een hapje brood, dus werd het vechten om het brood. Een baby zwaantje moest het opnemen tegen een aal van een meter en moeder zwarte zwaan tegen een mega karper. De zwanen hebben het gevecht uiteindelijk gewonnen, maar de aal gaf niet zomaar op. Hij besloot het jonge zwaantje dan maar aan te vallen en beet hem van onderen. Hoe het verder is afgelopen weten we niet, we hadden wel genoeg spektakel gezien. Best bijzonder dat je dit allemaal midden in de stad tegen kan komen! 

Op maandag ben ik begonnen met mijn nieuwe baantje als kleuterjuf. Het is een leuk oud schooltje waar de kippen en konijnen los rondlopen en er dammen van keien kunnen worden gebouwd bij een klein waterstroompje. Eigenlijk is het één grote chaos, maar wel een gestructureerde chaos. Zo ben ik zelf ook, dus dat moet goedkomen. Ik moet deze week 4 dagen mee helpen in de Bilbies klas. Een bilbie is een buideldier en alle klassen zijn hier vernoemd naar een buideldier. De kinderen van de bilbie klas zijn 3 tot 4 jaar oud. Mijn taak is om de hoofdleerkracht te assisteren, dat betekent de hele dag een beetje met de kinderen spelen, tekenen, knutselen, maar ook opletten en af toe dingen schoonmaken. Na de eerste dag was ik dood moe, wel weer even wennen. De rest van de week ging het prima en het verdiend ook nog leuk, maar het belangrijkste; ik vind het ook leuk om te doen. De kinderen zijn hier goed opgevoed, houden zich bijna altijd aan de regels en ze accepteren mij als hun nieuwe juf. Het is grappig om te zien en horen wat die 3 en 4 jarigen allemaal oppikken. Deze week heb ik de volgende quotes langs horen komen: “Cheers mate, give me some more beer!”, “hey dude, we need some more shrimps on the Barbie!” en “ Hey, I cheated on your wife!” . Deze teksten komen voornamelijk langs tijdens de lunch aan tafel, echt hilarisch!

Ik heb het dus prima naar m’n zin, het enige nadeel is dat ik nu wel een kinderziekte te pakken heb, een hoofd vol snot en keelpijn. Aankomende week hoef ik in eerste instantie alleen maar de maandag te werken, kan ik daarna mooi even uitzieken. Hopelijk heb ik dan weer voldoende weerstand opgebouwd om de komende weken aan de slag te gaan en aan het einde van de week weer vol energie richting de kangoeroes bij Pebbly Beach te vertrekken.